Nihayet

Nihayet üst dişlerimiz çıktı.. İki minik inci tanesinin bu kadar olay yaratacağı aklıma gelmezdi.. Fakat kızım hala huysuz. Birşey istediği zaman ter ter tepinip, kendini yerden yere atıyor. Çığlık kıyamet.. Bu huysuzluk huyu olmaz umarım. Artık sınırlarını da öğrenmesi gerekiyormuş. Disiplin için kitap araştırmaya başladım.
Bu arada 5-6 saniye ayakta duruyor artık.. Emekleme koınusunda da hızına yetişilmiyor. Kaşla göz arasında evin heryerini dağıtıyor..
Benimse tek istediğim hala birazcık uyku...

Çıkamayan üst dişler!!

Kaç zamandır yazamıyorum.. Uykusuzluktan bittim, mahvoldum.. Minik kızımın üst dişleri bir türlü çıkamadı. Zavallım eline geçirdiği herşeyi dişetlerine sürtüyor, bu sefer de canı acıyor. Gece uyuyamıyor, sabahın köründe ayaklanıyor, bütün gün herkese deyim yerindeyse kök söktürüyor. Babamız diş hekimi olmasına rağmen, onun da elinden hiçbirşey gelmiyor. Uyuşturucu jel almıştık eczaneden; o da 5 dk etki ediyor, sonra yine ciyak ciyak!! Herhalde artık bu gece dişi çıkar diyor babası; bakalım hayırlısı..